sobota, 24 czerwca 2017

tylko wiatr. zostanie. w kadrze.

Zmieniam wymiar. Jestem pomylona. Jestem prawdziwa. Jestem. A ty?

To, co realne i bliskie, to na zawsze. 
To, co wyśnione i odległe, to jeszcze bardziej.

***

przeszkadzało mi to
jaka się stała(m)
zapomniałam że 

była(m) taka 
od zawsze.

***


Jestem jak to miejsce, które opuszczone umiera. 
Możesz po nim pisać, okrywać warstwami złudzeń, 
ale prędzej czy później i tak się rozsypie. Z prochu w proch. 
Z marzeń w skrzydła. Uleci. Widzę na różowo przez to morze. Nie mam swojego miejsca. Umiem czuć wszędzie. Wiem, że czasem trzeba się zamknąć. Ja tak nie potrafię. 

We mnie trwa coś, co nie pozwala zamknąć oczu, serca, ust. 


Lubię patrzeć na szczęście. 
Niech będzie nim usłana każda droga. 
Stara, nowa, każda.

Pamiętasz, że wiem, co znaczy (przy)gnębienie?

Pomyśl.

Tylko nie oszukuj serca.
Usłysz, że bije.

Znajdź mnie.

Znajdź, by odejść. Wszyscy tak robią.

(Czasem tylko wspomnij
morze.)

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz