bo niektórzy pozostaną samotni od początku
do początku

tak zaprogramowany jest świat

ucieka(sz) w (bez)duszny niedotyk i nieserce
miejsca tak czułe że aż bolesne

owinięte białą chustką za którą pod(d)ał się ktoś
a może wszyscy i już

na ruinach mojego nieba

żaden koniec nie będzie miał znaczenia

zobaczysz.